นายไพบูลย์ มุสิกโปดก ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (ภาพถ่ายศิลปะ) ประจำปีพุทธศักราช 2547 และได้รับยกย่องเป็นผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรมสาขาทัศนศิลป์ (ภาพถ่าย) พ.ศ. 2539 เป็นหนึ่งในคณะกรรมการผู้ก่อตั้งสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ เป็นผู้บุกเบิกแปลตำราวิชาการถ่ายภาพภาษาอังกฤษมาเป็นภาษาไทยกว่าหลายเล่ม

เกิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พุทธศักราช 2560 ที่จังหวัดเชียงใหม่ จบการศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่ จบระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 8 จากโรงเรียนอำนวยศิลป ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมและรางวัลเหรียญทองภาพถ่ายทั้งในและต่างประเทศมากมาย อาทิ ภาพขาว-ดำ บันไดสีอ่อนชื่อ “วัฏสงสาร” ได้รับเหรียญทองจากสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย และรางวัลชนะเลิศในการประกวดภาพของโกดักที่ประเทศแคนาดา ภาพขาว-ดำ “ข้างคลองบางซื่อ” ได้รับรางวัลเหรียญทองของสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย และได้รับรางวัลเหรียญเงินในการประกวดภาพของโกดักที่ประเทศเยอรมนี ได้รับเกียรตินิยมสูงสุด จากสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์, สมาคมถ่ายภาพสยามคัลเลอร์สไลด์, สมาคมถ่ายภาพกรุงเทพฯ, สหพันธ์ศิลปะการถ่ายภาพนานาชาติยุโรป และราชสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศอังกฤษ และได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้น จตุตถดิเรกคุณาภรณ์ ในด้านการทำงาน เป็นอนุกรรมการบัญญัติศัพท์สาขาวิชาการถ่ายภาพของราชบัณฑิตยสถาน เป็นช่างภาพบันทึกภาพเหตุการณ์ของหอจดหมายเหตุแห่งชาติ กรมศิลปากร และเป็นปรึกษาสมาคมถ่ายภาพหลายแห่ง

นายไพบูลย์ มุสิกโปดก ถ่ายทอดผลงานภาพถ่ายที่เน้นเรื่องวัฒนธรรม มีสาระและความสุนทรีย์ที่ ทำให้ผู้ชมเกิดอารมณ์สะเทือนใจ และอิ่มเอมกับความงามของภาพแต่ละชุด สร้างผลงานในด้านการถ่ายภาพต่อเนื่องมากกว่า 45 ปี นับเป็นคุณูปการแก่วงการถ่ายภาพของไทยเป็นอย่างมาก

ไพบูลย์ มุสิกโปดก เสียชีวิตเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2551 ที่อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก อันเป็นจังหวัดที่ใช้เป็นที่พำนักช่วงบั้นปลายของชีวิต